De afgelopen maand ben ik helaas zelf niet veel (lees; te weinig) aan fotograferen toe gekomen. Alhoewel ik in de kerstvakantie best veel vrije tijd had waren de weersomstandigheden precies niet goed op de dagen dat ik erop uit kon trekken. Bovendien zit bij mij toch een soort ‘winter-modus’ ingebakken en lijkt het wel of ik ongevoelig ben voor bepaalde onderwerpen als het niet koud is in december. Maar daarom des te meer genoten van het afgelopen weekend. Waarschijnlijk zag het er hetzelfde uit als 2 weken geleden, maar het idee dat je kou staat te lijden op de Oesterdam geeft je toch meer het pure ‘natuurfotograaf-gevoel’ dan wanneer je met kerst uit je jas staat te zweten… (hoezo rare jongens die natuurfotografen…)
O
p zaterdag was ik weer eens naar het Rozenven gegaan en op zondagochtend naar de Oesterdam. De laatste is een perfecte plek voor lijnen en patronen. Niet echt zuivere natuurfotografie, maar wél een plek waar de elementen water en wind prachtige partners kunnen zijn in de zoektocht naar mooie beelden. Die wind was er zondag overigens niet, waardoor het water ongeveer net zoveel beweging had als een gemiddelde tuinvijver.
Een mooie reden dus om nog een keer terug te gaan! (Foto Frans Tijink)
Nu was het vooral spelen met het patroon van de dijk en de lichtval die over de stenen verscheen bij het opkomen van de zon. Het was vooral werken met lange sluitertijden, maar dat was niet eenvoudig gezien het grote contrast in helderheid op de stenen en in de waterlijn (sommige stukken werden veel te donker). Maar bij kortere sluitertijden was de beweging in het water niet te zien!
Uiteraard lenen dit soort foto’s zich erg goed om via Silver Efex pro omgezet te worden naar zwart-wit om deze structuren te benadrukken! Het nadeel is dat het mooie zachte blauw wat deze ochtend in het water zat natuurlijk verdwijnt en ook het contrast van het geel/oranje op de stenen van de opkomende zon. Daarom zowel foto’s in kleur als zwart-wit hieronder. En nog een wat ‘extremer’ experimentje met een héél contrastrijke afbeelding (foto met trapje)
Buiten al dit ‘betonnen geweld’ vallen er ook genoeg watervogels te fotograferen hier en omdat die eigenlijk alleen maar behoorlijk ver weg zitten is het niet zo moeilijk om te gaan kijken naar ‘vogel in landschap’. Het voordeel was de zwart-wit gedachte die er nog in zat van de dijk en het was zoeken naar een beeld wat voor mij een mooie combinatie vormde tussen de structuren van het zand en een vogel. Dat was nog goed zoeken omdat de vogel ook vrij moest staan en toen ik die gevonden had was het een kwestie van een aantal opnames maken voor de juiste ‘pose’.
Als laatste nog 3 foto’s van het Rozenven van zaterdag. De beelden dienen voor mij als cursusmateriaal voor de workshop zwart-wit die ik 30 januari a.s. verzorg. Het laat zien wat omzetten van kleur naar zwart-wit met een foto kan doen en hoe belangrijk het juiste licht is!
